Δύο μεγάλα διλήμματα διατρέχουν όλο το Λύκειο, από την Α΄ έως και τη Γ ΄ Λυκείου.
-Τα μαθήματα που μου αρέσουν είναι σε αντίθετες κατευθύνσεις, π.χ.
«μου αρέσει πολύ η Ιστορία και η Φυσική, τίποτα από τα υπόλοιπα», «μου αρέσουν η Φυσική και τα Μαθηματικά, αλλά απεχθάνομαι τη Χημεία».
-Ξέρω τι κατεύθυνση θα ακολουθήσω αλλά δεν ξέρω ποια σχολή να επιλέξω «επέλεξα το 4ο πεδίο γιατί ήταν πιο εύκολα για μένα τα μαθήματα, αλλά δεν ξέρω ποια σχολή θέλω».
Πολλοί μαθητές βρίσκονται μπροστά σε τέτοια ή παρόμοια ερωτήματα, μαζί και οι γονείς τους. Και όσο πλησιάζει η ώρα της απόφασης, τόσο όλοι αγχώνονται υπερβολικά.
Και ενώ οι μαθητές, μην έχοντας ακόμα συνειδητοποιήσει την αξία μιας τέτοιας απόφασης, συνήθως μένουν αναποφάσιστοι, οι γονείς τους προηγούνται στον βαθμό ανησυχίας και άγχους. Εκεί αρχίζουν οι προστριβές. Οι γονείς πιέζουν τα παιδιά για αποφάσεις και τα παιδιά αδιαφορούν συστηματικά και επιδεικτικά να αποφασίσουν.
Η πιο συχνή λύση δίδεται σχεδόν μηχανικά «Σε ποιο μάθημα είσαι καλύτερος/η; Ε! Σε εκείνη την κατεύθυνση θα πας».
Και κάπως έτσι φτάνουμε να βλέπουμε φοιτητές να εγκαταλείπουν τις σπουδές τους.
Όμως, όπως έχουμε ξαναπεί, αδιέξοδα στις εκπαιδευτικές αποφάσεις δεν υπάρχουν!
Καταρχάς, οφείλουμε να γνωρίζουμε ότι κάθε έφηβος που καλείται να πάρει απόφαση για την επαγγελματική του επιλογή επηρεάζεται από πολλούς παράγοντες, όπως οι προσωπικές του ικανότητες, το μορφωτικό του επίπεδο, η σχολική του επίδοση, το εκπαιδευτικό εν γένει σύστημα, το οικογενειακό περιβάλλον, οι προσδοκίες των άλλων και άλλες παράμετροι που συχνά διαμορφώνουν ένα πολύπλοκο αγχωτικό πλέγμα το οποίο οι έφηβοι καλούνται να διαχειριστούν.
Είναι μάλλον ανεδαφικό να πιστέψουμε ότι θα το λύσουν μόνοι τους ή ότι αρκεί η λύση του: «σε ποιο μάθημα είσαι καλός;»
Πώς θα γνωρίσει μόνος του τον εαυτό του, πώς μπορεί να βρει άκρη με το χάος της πληροφόρησης, πώς θα αναπτύξει μόνος του μια διερευνητική σωστή συμπεριφορά;
Και εδώ ευθέως θα πω, ότι δεν φτάνει η γνώμη των καθηγητών ή των γονέων. Γιατί ο κάθε ένας από αυτούς έχει από έναν διαφορετικό ρόλο στη ζωή του εφήβου.
Ο έφηβος πρέπει να αντιμετωπιστεί ολιστικά από κάποιον που έχει τα εργαλεία και την απαιτούμενη μόρφωση.
Ένας Σύμβουλος Επαγγελματικού Προσανατολισμού δεν εστιάζει μόνο σε ποιο μάθημα είναι καλός κάποιος, κοιτάζει συνολικά το άτομο φροντίζοντας να αναδείξει όλες τις πτυχές του, τις ικανότητες, τις δεξιότητες, τις αδυναμίες, τα προσόντα, τις αξίες και τα ενδιαφέροντά του.
Κατευθύνει τον έφηβο στη σωστή πληροφόρηση και στις καταλληλότερες γι’ αυτόν επιλογές. Τον ακούει, χωρίς να τον κρίνει. Φροντίζει να γνωρίσει ο ίδιος τον εαυτό του και χωρίς δεσμεύσεις και δυσλειτουργικές πεποιθήσεις να ορίσει το μέλλον του.
Δεν είναι υπερβολή να πούμε ότι ο Επαγγελματικός Προσανατολισμός δίνει στον έφηβο προβάδισμα τόσο σε χρόνο, αφού δεν αναλίσκεται σε μη ενδιαφέρουσες επιλογές, όσο και σε ψυχική ισορροπία, αφού νιώθει ότι πλέον πατάει γερά στα πόδια του και έχει εμπιστοσύνη στις επιλογές του.
Η επαφή του εφήβου με τον Επαγγελματικό Προσανατολισμό είναι στην ουσία μία από τις κυριότερες επενδύσεις για το μέλλον του.
Εμείς, στην About Career έχουμε και τα εργαλεία και τη γνώση και τον τρόπο να υποστηρίξουμε αποτελεσματικά τον κάθε έφηβο σε αυτά τα πρώτα σημαντικά βήματά του στη ζωή.
Ανδρομάχη Παπαγιαννάκη
Σύμβουλος Επαγγελματικού Προσανατολισμού.
